AΦΑΙΡΕΣΑΝ ξανά τη μισή της σύνταξη από τον «ακατάσχετο» λογαριασμό! Κι εμείς, όλη αυτή τη ληστεία της ζωής μας, την ανεχόμαστε...

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

AΦΑΙΡΕΣΑΝ ξανά τη μισή της σύνταξη από τον «ακατάσχετο» λογαριασμό! // (Για κείνους τους ελεεινούς που "κυβερνούν", τέτοια γεγονότα δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Εκείνοι είναι βολεμένοι στους παχυλούς μισθούς τους και στην εξουσία τους να εξαθλιώνουν το λαό. Άλλωστε αυτή ακριβώς είναι η πληρωμένη αποστολή τους. Δεν ξέρουν τι θα πει να μη σου φτάνουν τα λεφτά να περάσεις το μήνα... Κι εμείς, όλη αυτή τη ληστεία της ζωής μας, την ανεχόμαστε... 

-Δ.Τζ.)

Πριν λίγες μέρες ο «Ημεροδρόμος» είχε αναδείξει την περιπέτεια της συνταξιούχου Γιώτας Καλομοίρη – Κουμουτσάκη από τη Μεσσηνία, που της αφαίρεσαν τη μισή από τη σύνταξη του Απριλίου. Η κ. Καλομοίρη – Κουμουτσάκη περιέγραφε πως ο λογαριασμός της ήταν «ακατάσχετος» από το 2014 και (με βάση και την κίνηση του) δεν είχε μέσα χρήματα πάνω από το όριο που προβλέπεται. Αμέσως έκανε όλες τις δυνατές ενέργειες που προβλέπονται στις αρμόδιες υπηρεσίες, οργανισμούς και στην τράπεζα (δείτε αναλυτικά το ρεπορτάζ του «Ημεροδρόμου» εδώ: 

http://www.imerodromos.gr/katagelia-travixan-ti-misi-tis-s…/ ) χωρίς όμως να βρεθεί κάποια λύση.

Σαν να μην έφτανε αυτό έγινε νέα κατάσχεση χρημάτων, αφαιρώντας τη μισή της σύνταξη του Μαΐου από τον «ακατάσχετο» κατά τα άλλα λογαριασμό!

Αντί των λεπτομερειών (που περιγράφονται στο προηγούμενο ρεπορτάζ μας) δημοσιεύουμε την επιστολή του συζύγου της, Γιώργου Κουμουτσάκη, προς τα ΜΜΕ υπό τον τίτλο «Ο πρωθυπουργός και η σφεντόνα»:

«Κάθισα να γράψω για την επίθεση του ελληνικού κράτους προς την οικογένειά μου, παρά το γεγονός ότι πιστεύω πως πρέπει κανείς να είναι φτηνά και αρρωστημένα ερωτευμένος με τον εαυτόν του για να γράφει την ιστορία του.

Όμως νιώθω μέσα μου μια αγανάκτηση, ένα θυμό, μια φούρκα που θέλω να τη βγάλω έξω, από τη μια μεριά, αλλά και πιστεύω πως την ίδια επίθεση έχουν αντιμετωπίσει και άλλοι συμπολίτες. Βλέπετε δεν υπάρχει και κάποιος Ζολά για να γράψει τα «κατηγορώ» του, μια και οι σύγχρονοι Ελληνες λογοτέχνες γράφουν μόνο για να τους παινέψουν, να τους πουν μπράβο οι αναγνώστες τους.

Επιτέλους, έγραψα και τον πρόλογο.

Η σύζυγός μου είναι συνταξιούχος του Δημοσίου και στο λογαριασμό της Alpha Bank όπου μπαίνει η σύνταξή της -σκάρτα 800 ευρώ- έχει δηλώσει ακατάσχετο όπως προβλέπει ο σχετικός νόμος. Ομως στη σύνταξη του Απριλίου τα μισά χρήματα τα είχε δεσμεύσει η τράπεζα και τελικά τα απέδωσε στο Δημόσιο. Αυτό ήταν μια καραμπινάτη παρανομία και η Εισαγγελία Καλαμάτας ξεκίνησε αυτεπάγγελτα τη διαδικασία έρευνας για ποινικές ευθύνες της τράπεζας.

Και από εδώ και πέρα αρχίζουν τα τρελά και ακατανόητα: Το υπουργείο Οικονομικών που επικεφαλής του είναι αυτός ο τυπάκος που δεν ξέρει καλά ελληνικά, της είπε ότι η τράπεζα έχει το δικαίωμα να προβεί στην κατάσχεση, παρά το ακατάσχετο.

Η καθημερινότητα του κ. Φλαμπουράρη της είπε ότι δεν έχεις πρόβλημα αφού έχεις ακατάσχετο και στείλαμε το αίτημά σας στο υπ. Οικονομικών.

Η ουσία όμως είναι ότι από έναν συνταξιούχο -και από πολλούς άλλους φαντάζομαι- έκλεψαν τη σύνταξη.

Τώρα απ’ ό,τι φαίνεται οι τράπεζες δεν επιτρέπουν στην ελληνική κυβέρνηση να νομοθετεί. Ή όταν η αυθαιρεσία και η αυταρχικότητα του κράτους φτάνουν σε ένα όριο που δεν μπορούν να το ξεπεράσουν, γιατί αυτό σημαίνει κατάργηση του συντάγματος, τότε αναλαμβάνει δράση το παρακράτος. Ναι, και η Εφορία της Καλαμάτας και το υποκατάστημα της Alpha Bank λειτούργησαν στη συγκεκριμένη περίπτωση σαν παρακρατικός μηχανισμός.

Κύριοι της κυβέρνησης, κύριε αριστερούτσικε πρωθυπουργέ, υπάρχει η σφεντόνα που το ρόλο της παίζουν οι τράπεζες, το χέρι το δικό σας όμως τεντώνει το λάστιχο, και για πετραδάκι βάζετε τον άνθρωπο και τον πετάτε στην κόλαση, ελπίζοντας ότι έτσι χάνει τον έλεγχο της σκέψης του, νιώθει να γίνεται χίλια κομμάτια και δεν μπορεί να αντιδράσει παρά με απάθεια παρακολουθεί αυτή την περίεργη αυτοδιάλυση.

Εξάλλου πιστεύετε ότι, αφού πρόκειται για απλούς ανθρώπους -μεροκαματιάρηδες μια ζωή-, δεν φημίζονται για την ευφυΐα τους, ούτε έχουν τις κατάλληλες γνώσεις, όπως και δυνατότητες κύρια οικονομικές, επομένως μπορούν εύκολα να πέσουν θύματα μιας πιθανής δικαστικής πλάνης.

Κύριοι της κυβέρνησης, κύριε πρωθυπουργέ, θυμίζετε τους Λόρδους της Αγγλίας που μετά τον Κρόμγουελ τα ήθελαν όλα δικά τους, έτσι κι εσείς που μαζί με τους τελευταίους προκατόχους σας φτιάξατε ένα κράτος κακιά μητριά απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους. Ως ξεροκέφαλοι Τόρηδες όμως ξεχνάτε τον στοίχο του Βάρναλη «αν ξυπνήσει μονομιάς…».

Ξεχνάτε ότι η σφεντόνα είναι από αρχαιοτάτων χρόνων όπλο των αδυνάτων και όταν αποφασίσουν να το χρησιμοποιήσουν -μεταφορικά βέβαια- δεν θα ξέρετε πού να κρυφτείτε.

Ξεχνάτε τον Αριστοτέλη που έλεγε ότι οι άνθρωποι πρέπει να προτιμούν το αδύνατον που είναι πιθανόν, παρά το πιθανόν που είναι αμφισβητήσιμο.

Κύριε πρωθυπουργέ, εσείς προσωπικά έχετε την ευθύνη γι’ αυτή την αυθαιρεσία και πρέπει, έστω για λόγους δημοκρατικοφάνειας, να δώσετε λύση.

Κύριε πρωθυπουργέ: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Αν δεν δώσετε εντολή άμεσα για την αποκατάσταση της αδικίας-παρανομίας, τότε θα μου επιτρέψετε να θυμηθώ τα χαρακτηριστικά των χημικών στοιχείων -άχρωμο και άοσμο- ή τον όρο των Μαθηματικών «το απόλυτο μηδέν».

Σαν υστερόγραφο: Ζούμε σε μια χώρα που έχει πολύ πλούσια γλώσσα που περιέχει όμορφες λέξεις, όπως η λέξη παλικάρι που αντίστοιχη δεν υπάρχει σε καμιά γλώσσα του κόσμου. Τέτοια παλικάρια ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Σουκατζίδης, ο Μπελογιάννης και τόσοι άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι.

Τέτοια παλικάρια είναι όλοι οι συνταξιούχοι που σήμερα τους κλέβετε τη σύνταξη.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Γιώργος Κουμουτσάκης

Μεθώνη»

___________
http://www.imerodromos.gr/aferesan-xana-ti-misi-tis-syntax…/

Οι κρατούμενοι των φυλακών Λάρισας «ξεναγούνται» στα μνημεία της χώρας μας

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Μήπως τελικά δεν είναι ασυμβίβαστη με την έννοια της φυλακής η δυνατότητα των κρατουμένων να γνωρίσουν ό,τι παράγεται στη σφαίρα της ανθρώπινης σκέψης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας; Μήπως δεν είναι άπιαστο όνειρο για κάποιον κρατούμενο να αποκτήσει μια βιωματική σχέση με την κοινωνία;

Το 2ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Λάρισας με μια πρωτοβουλία εξωστρέφειας που υλοποιεί δίνει τη δυνατότητα στους κρατούμενους των φυλακών να «αποδράσουν» για λίγη ώρα έξω από τους τοίχους της φυλακής, να γνωρίσουν την πόλη τους, αλλά και να έρθουν σε επαφή με όλο τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας μας.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Γιώργος Τράντας περιέγραψε την πρωτοβουλία που υλοποιείται εντός του σχολείου. Όπως σημείωσε πρόκειται για ένα πρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο οι εκπαιδευόμενοι του 2ου ΣΔΕ ξεναγούνται στη πόλη, στα μουσεία, τα μνημεία αλλά και σε πολιτιστικούς και καλλιτεχνικούς χώρους σε πραγματικό χρόνο με τη χρήση του διαδικτύου.
Το πλάνο έχει ως εξής. Μια κάμερα, ένα κινητό τηλέφωνο και μια σύνδεση στο διαδίκτυο. Ο εκπαιδευτής μαζί με τον ξεναγό περιηγούνται στο μνημείο, στο μουσείο και στην πόλη παρουσιάζοντας όλες τις πληροφορίες με εικόνα και ήχο. Οι εκπαιδευόμενοι - κρατούμενοι που βρίσκονται στην αίθουσα του σχολείου τους με τη χρήση ενός βιντεοπροβολέα βλέπουν, ακούνε και θέτουν ερωτήματα στον ξεναγό τους για τις πληροφορίες που λαμβάνουν.
«Η εμπειρία των κρατουμένων είναι μοναδική. Οι κρατούμενοι θεωρούν πως με αυτόν τον τρόπο μεταφέρονται για λίγο έξω από τους τοίχους της φυλακής» λέει ο κ. Τράντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και συμπληρώνει: «Είναι μια “ απόδραση” της στιγμής λένε οι ίδιοι. Με τα μάτια τους, με τη φωνή τους, αλλά και με την ακοή τους γνωρίζουν πολύ σημαντικά πράγματα για μια πόλη που οι περισσότεροι δεν έχουν δει ποτέ».
Από την πλευρά της, η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας Σταυρούλα Σδρόλια, η οποία ξενάγησε τους κρατουμένους στο ιστορικό κέντρο της Λάρισας αλλά και στο αρχαίο θέατρο της πόλης, είπε στο Αθηναϊκό & Μακεδονικό Πρακτορείο πως ήταν μια πολύ καλή και σημαντική εμπειρία.
Η ίδια σημείωσε πως η πρωτοβουλία αυτή ενισχύει τα ενδιαφέροντα των κρατουμένων γιατί γνωρίζουν τη ζωή της πόλης, αλλά και διότι έρχονται σε επαφή με τα μνημεία και τον πολιτισμό της.
Επισημαίνεται ότι το πρόγραμμα ξεκίνησε πρόσφατα με ξενάγηση σε μια έκθεση αστρονομίας στο Γαλλικό Ινστιτούτο της πόλης. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στη Δημοτική Πινακοθήκη, στο αρχαίο θέατρο της Λάρισας και στο ιστορικό κέντρο, ενώ θα ακολουθήσουν ξεναγήσεις και σε άλλα σημεία και πολιτιστικά κέντρα της περιοχής.

___________

* από την  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ (1905 -1945) Στον Πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης κατά την περίοδο της Κατοχής

Ένα ελληνικό μοιρολόι αφιερωμένο από μένα στον μεγάλο Αντάρτη, Αγωνιστή της Λευτεριας.

ΛΟΥΚΑΣ ΣΑΓΙΑΣ·

Στον Πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης κατά την περίοδο της Κατοχής.  ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ (1905 -1945)

Το μοιρολόι το βρίσκουμε στο αναγνωστικό της έκτης –του 54’- !!!!!! 

Βογγά κι αστράφτει ο ουρανός και σειέται ο πάνω κόσμος Μεσοπελάγου στάθηκε καλάρμενο καράβι Γι’ ανέβα βρε ναυτόπουλο στο μεσιανό κατάρτι και δες τι νάν’ η συφορά που πλάκωσε τον κόσμο; Ανέβη το ναυτόπουλο στο μεσιανό κατάρτι κ’ είδε θολό τον ουρανό κ’ η μέρα αργούσε ακόμα… Ο ουρανός –εσύναξε στις δέκα παραδέκα- ο ουρανός εσύναξε τα’ αστέρια τ’ ένα μ’ ένα. Εχ, ουρανέ τι μάζεψες τα λαμπερά σου τ’ άστρα; Τι ναν’ τα κάνω τ’ άστρα μου το πιο λαμπρό μου λείπει Κ’ η μέρα στάθηκε κι αυτή –στις δέκα παραδέκα- Κ’ η μέρα στάθηκε κι αυτή δε λέει να ξημερώσει. Μέρα γιατί δε βιάζεσαι και συ να ξημερώσεις; Τι να το κάνω να βιαστώ μια κ’ έχασα τον Ήλιο. Ο Καπετάνιος πέθανε!... Ο Καπετάνιος πάει!... Πάει το Αστρί κι ο Φάρος μας! Τις άγκυρες στο φούντο Ο Καπετάνιος πέθανε!... Ο Καπετάνιος πάει! 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018

Η γραφειοκρατία κάνει έξωση σε 1.100 προσφυγόπουλα

Στον δρόμο κινδυνεύουν να μείνουν τα ασυνόδευτα παιδιά εξαιτίας της αδυναμίας του υπουργείου Οικονομίας να χρηματοδοτήσει τις δομές φιλοξενίας που αργοπεθαίνουν

Στο κόκκινο λειτουργούν τους τελευταίους τουλάχιστον τέσσερις μήνες οι δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων εξαιτίας της πολύμηνης καθυστέρησης χρηματοδότησής τους από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης. Οι οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου πως εάν δεν ξεκινήσει άμεσα η πληρωμή, τότε τα περίπου 1.100 ασυνόδευτα παιδιά μπορεί να βρεθούν ακόμη και στον δρόμο.

Απλήρωτοι εργαζόμενοι, φαγητό μετρημένο ίσα ίσα προκειμένου να φτάσει για τα φιλοξενούμενα παιδιά, κομμένες αναγκαίες παροχές, όπως οι κάρτες απεριορίστων διαδρομών που χρησιμοποιούν οι ανήλικοι για να πάνε στο σχολείο: η καθημερινότητα προσφυγόπουλων και εργαζομένων έχει δυσκολέψει πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα, με τις οργανώσεις να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να κρατηθούν στη ζωή οι ξενώνες.

Από τον ΟΗΕ στο υπουργείο

Οι Δομές Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων χρηματοδοτούνταν τον τελευταίο περίπου ενάμιση χρόνο από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες καθώς και από άλλους διεθνείς οργανισμούς. Από την 1η Αυγούστου 2017, όμως, η χρηματοδότηση εντάχθηκε στην αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Οπως εξηγούν οι οργανώσεις, για πρώτη φορά ένα τόσο ευαίσθητο κεφάλαιο, αυτό της παιδικής προστασίας, μεταφέρεται στην αρμοδιότητα μιας οικονομικής Αρχής και δεν αποτελεί κομμάτι της πρόνοιας ή έστω της μεταναστευτικής πολιτικής. Η αδυναμία των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου να ολοκληρώσουν έγκαιρα τις διοικητικές προαπαιτούμενες διαδικασίες και να προχωρήσουν στη χρηματοδότηση των δομών έχει ως αποτέλεσμα οι ξενώνες να αργοπεθαίνουν.

Οπως καταγγέλλουν οργανώσεις οι οποίες λειτουργούν ξενώνες ανηλίκων, από το πρώτο πρόγραμμα - από τον Αύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017 - καταβλήθηκε με καθυστέρηση δύο μηνών η πρώτη δόση, ενώ εκκρεμεί, στις περισσότερες περιπτώσεις, η αποπληρωμή του προγράμματος. Σε ό,τι αφορά, δε, το ετήσιο πρόγραμμα του 2018, η προκήρυξη για την ένταξη στο πρόγραμμα δημοσιεύτηκε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει σύναψη της σχετικής σύμβασης ούτε καν ενημέρωση για το χρονοδιάγραμμα της ολοκλήρωσης των συμβάσεων.

Πάντως, την Πέμπτη υπήρξε συνάντηση των οργανώσεων με την αναπληρώτρια υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, παρουσία εκπροσώπων συναρμόδιων υπουργείων, για την ανάληψη της ευθύνης των ασυνόδευτων ανηλίκων από το υπουργείο Εργασίας - μέχρι τώρα την ευθύνη είχε το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Σε αυτήν τη συνάντηση, οι υπεύθυνοι για τη χρηματοδότηση των δομών, σύμφωνα με πληροφορίες, παραδέχθηκαν την καθυστέρηση, έριξαν όμως την ευθύνη στις ίδιες τις οργανώσεις, λέγοντας πως δεν είναι εντάξει όλα τα απαιτούμενα έγγραφα που έχουν προσκομίσει.

Σημειώνεται πως σε λειτουργία βρίσκονται 49 δομές φιλοξενίας, στις οποίες ζουν 1.102 ανήλικοι πρόσφυγες. Ο συνολικός αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών στη χώρα μας εκτιμάται πως ξεπερνά τις 3.000, με τις περίπου 2.000 να βρίσκονται στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, σε ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας και σε safe zones αυτών, μεγάλος αριθμός αυτών ωστόσο βρίσκεται στους δρόμους.

Σε οριακή κατάσταση

Επτά Δομές Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Κοζάνη και Αλεξανδρούπολη λειτουργεί η Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων ΑΡΣΙΣ, στις οποίες φιλοξενούνται 200 παιδιά και απασχολούνται 162 εργαζόμενοι. Η οργάνωση ήταν από τις πρώτες που στα τέλη Μαρτίου εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία παρουσίαζε την οριακή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι οργανώσεις και οι ξενώνες, ζητώντας την άμεση επίλυση του ζητήματος και την απρόσκοπτη λειτουργία των δομών.

Οπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» η υπεύθυνη επικοινωνίας της οργάνωσης Ζωή Κόκαλου, οι εργαζόμενοι φτωχοποιούνται, ενώ αυτή η κατάσταση έχει αντίκτυπο και στα ίδια τα παιδιά, «τα οποία έχουν ήδη τα τραύματα του πολέμου και του επικίνδυνου ταξιδιού, έχουν να αντιμετωπίσουν θέματα υγείας, πρέπει να παλέψουν με τα ζητήματα της εκπαίδευσης αλλά και με διαδικαστικά θέματα που αφορούν, για παράδειγμα, το άσυλο. Και τώρα έχουν να ζήσουν και με την αβεβαιότητα που δημιουργεί αυτή η κατάσταση καθώς δεν γνωρίζουν εάν αύριο θα βρίσκονται σε ένα προστατευμένο πλαίσιο ή θα βρεθούν στον δρόμο», σημειώνει.

Είναι χαρακτηριστικό πως ήδη οι εργαζόμενοι δύο εκ των δομών της ΑΡΣΙΣ στη Βόρεια Ελλάδα έχουν προβεί σε επίσχεση εργασίας, κίνηση που ουσιαστικά οδηγεί σε αναστολή της λειτουργίας των δομών, οι οποίες λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας, από τους ίδιους τους εργαζομένους που τελούν σε επίσχεση, προκειμένου να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες των ανηλίκων και να διασφαλίζεται η ασφάλειά τους.

Από τον προϋπολογισμό της ίδιας της οργάνωσης προσπαθούν μέχρι τώρα να καλύψουν τις τρέχουσες καθημερινές ανάγκες των παιδιών, ακόμη και το χαρτζιλίκι τους. «Εκτός από τους εργαζομένους που είναι απλήρωτοι, εκτός από τα παιδιά που κινδυνεύουν, και οι προμηθευτές των δομών, μιλάμε κυρίως για μικρές επιχειρήσεις στις περιοχές όπου βρίσκονται οι ξενώνες, εδώ και τέσσερις μήνες δεν έχουν πληρωθεί. Δικαιολογημένα κι αυτοί οι άνθρωποι θα σταματήσουν να μας προμηθεύουν. Να φανταστείτε πως το καθημερινό φαγητό των παιδιών για τις επόμενες ημέρες καλύφθηκε από χορηγία μεγάλης εταιρείας», τονίζει η Ζωή Κόκαλου.

Συμπληρώνει δε πως όταν η πολιτεία έχει τα 2/3 των ασυνόδευτων ανηλίκων σε κράτηση ή στον δρόμο, δεν θα πρέπει να διακινδυνεύσει και το υπόλοιπο 1/3 να βρεθεί εκτός δομών. «Ο ίδιος ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής δήλωσε πρόσφατα πως τα παιδιά θα φύγουν από τα safe zones και τον δρόμο και θα βρεθούν όλα μέσα σε δομές. Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να μην καταρρεύσει το σύστημα των δομών. Εχουμε ευθύνη απέναντι σε αυτά τα παιδιά που τα μεγαλώνουμε εδώ στην Ελλάδα».

Εκλεισαν ήδη τρεις ξενώνες

Από τον Μάρτιο του 2016 τα Παιδικά Χωριά SOS ξεκίνησαν να ασχολούνται ενεργά με το προσφυγικό ζήτημα. Αυτή τη στιγμή ο οργανισμός λειτουργεί έναν ξενώνα ασυνόδευτων ανηλίκων στην Αθήνα. Κι όμως, μέσα στο 2017 είχε άλλους τρεις, τους οποίους αναγκάστηκε να κλείσει καθώς δεν μπορούσε να τους υποστηρίξει.

«Στους τέσσερις ξενώνες φιλοξενούσαμε συνολικά 89 παιδιά. Σήμερα στη μία δομή έχουμε 25. Καταφέραμε και τακτοποιήσαμε τα παιδιά που έμεναν στις δομές που κλείσαμε σε άλλους ξενώνες. Βέβαια, δεν είμαι πολύ σίγουρη εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε τώρα, πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να πράξουμε το ίδιο, δεδομένης της κατάστασης που αντιμετωπίζουν όλες οι δομές. Εάν το θέμα δεν επιλυθεί, δεν ξέρω πού θα καταλήξουν όλα αυτά τα παιδιά», σημειώνει η υπεύθυνη για το Προσφυγικό στα Παιδικά Χωριά SOS Πόπη Γκλίβα.

Με χρωστούμενους ήδη έξι μήνες - τέσσερις το 2018 και δύο το 2017 -, ο οργανισμός, προκειμένου να αντεπεξέλθει στα καθημερινά έξοδα των παιδιών, αναγκάστηκε να δανειστεί χρήματα από τον διεθνή οργανισμό των Παιδικών Χωριών, τα οποία και θα πρέπει να επιστρέψει, ενώ αξιοποίησε και πόρους που προορίζονταν για άλλα προγράμματα του οργανισμού.

«Μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει με θυσίες και πολύ κόπο να μη λείψει από τα παιδιά τίποτα, ούτε το φαγητό ούτε τα εισιτήριά τους για τα μέσα μαζικής μεταφοράς ούτε οι άλλες τους δραστηριότητες. Τα έξοδα, όμως, τρέχουν και είναι πολλά. Από δω και πέρα δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα εάν θα μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε».

n Εννέα ξενώνες λειτουργεί η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Ηλιακτίδα στη Λέσβο. Οπως σημειώνει η πρόεδρος Βασιλική Ανδρεαδέλλη, πρόκειται για συνολικά 170 παιδιά, ηλικίας 2 έως και 17 ετών, με αυτά που είναι κάτω των 6 ετών να φτάνουν τα πέντε. «Τώρα η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια. Οι ξενώνες στο νησί λειτουργούν στο λιγότερο δυνατό. Το φαγητό που δίνουμε στα παιδιά είναι πλέον μετρημένο».

Οσον αφορά τους 150 εργαζομένους, αυτοί είναι απλήρωτοι εδώ και τέσσερις μήνες, «πληρώνονται μόνο οι ασφαλιστικές τους εισφορές καθώς και το δώρο του Πάσχα. Η κατάσταση είναι ασφυκτική για όλους και δυστυχώς εδώ και ένα τετράμηνο όλες οι δομές βρίσκονται στον αέρα». Οπως εξηγεί η Βασιλική Ανδρεαδέλλη, ό,τι μπορούσαν να σκεφτούν για να τα βγάλουν πέρα, το έχουν κάνει. «Δανειζόμαστε από άλλες οργανώσεις ρούχα, το φαγητό, όπως σας είπα ήδη, είναι δυστυχώς μετρημένο, τα τρόφιμα μας τα δίνουν κάποια σουπερμάρκετ. Το μόνο που πλέον ελπίζουμε είναι να έχουμε μια θετική απάντηση από το υπουργείο τόσο για την ένταξή μας στο δεύτερο πρόγραμμα του 2018 όσο και για την καταβολή της χρηματοδότησης». 

Η πιο μεγάλη πληγή του Προσφυγικού

3.010 εκτιµάται πως είναι ο αριθµός των ασυνόδευτων ανηλίκων στην Ελλάδα.

Το 96,3% είναι αγόρια, το 3,7% κορίτσια και το 5,1% κάτω των 14 ετών

1.102 παιδιά βρίσκονται σε δοµές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων

2.137 είναι οι παραποµπές ασυνόδευτων ανηλίκων στη λίστα αναµονής για τοποθέτηση 

σε δοµή

613 ανήλικοι είναι άστεγοι

157 προσφυγόπουλα βρίσκονται σε Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης

390 ασυνόδευτοι ανήλικοι βρίσκονται σε ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας και safe zones αυτών

49 δοµές φιλοξενίας λειτουργούν στην Ελλάδα. Oι 26, µε δυναµικότητα 592 θέσεων, βρίσκονται στην Αθήνα και οι 9, µε δυναµικότητα 170 θέσεων, στη Λέσβο

Εθνικότητες ασυνόδευτων ανηλίκων

Πακιστάν: 42,2%

Αφγανιστάν: 25,07%

Συρία: 13,27%

Αλλο: 19,45%

______________

Εύη Σαλτού | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ: 14/04/2018

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ελληνες πρωθυπουργοί που πέθαναν στην ψάθα -Εζησαν λιτά, χάρισαν περιουσίες, «έφυγαν» πάμφτωχοι

   ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ   

Αφιερωμένο στον σημερινό πρωθυπουργό αλλά και στους προκάτοχους του.... 

η κυρία Ιστορία, τους περιμένει στη γωνία να τους περιλάβει με τα μελανότερα χρώματα...

         

      ΦΩΤΕΙΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ           

Μπορεί τη σημερινή εποχή να κυριαρχεί η γενική καχυποψία για τους πολιτικούς και πόσους από αυτούς βάζουν το... χέρι στο μέλι, αλλά υπήρξαν κάποιοι στο παρελθόν, ακόμη και πρωθυπουργοί, που πέθαναν πάμφτωχοι, είτε γιατί.......χάρισαν την περιουσία τους είτε γιατί επέλεξαν σε όλη τους τη ζωή ένα λιτό τρόπο διαβίωσης.

Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ιωάννης Καποδίστριας, με τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας, να κάνει λιτή ζωή, παρότι ήταν εύπορος, όπως αναφέρει σε σχετικό αφιέρωμα η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος». 

Μάλιστα, μοίρασε αρκετή από την περιουσία του στις ανάγκες του κράτους και των συμπολιτών του, ενώ αρνήθηκε να λαμβάνει το μισθό του κυβερνήτη, δηλώνοντας ότι τα ιδιαίτερα εισοδήματά του του αρκούν για να ζήσει.

Ο εκ των πρωταγωνιστών της επανάστασης του 1821 Ανδρέας Λόντος, πρώην μεγαλοκτηματίας έδωσε στον εθνικό αγώνα μεγάλο τμήμα της περιουσίας του. 

Έφτασε στη θέση του υπουργού Εσωτερικών και μοίρασε τα χρήματά του και τη σύνταξη που λάμβανε ως στρατηγός σε πρώην συναγωνιστές του. 

Τα τελευταία του χρόνια ζούσε πάμφτωχος, ξεπουλώντας τα τελευταία του υπάρχοντα, ενώ το 1846 αυτοκτόνησε.

Τα παραδείγματα από πρώην πρωθυπουργούς που «έφυγαν» δίχως να έχουν περιουσία είναι πολλά από την ελληνική ιστορία. 

Ο Ζηνόβιος Βάλβης, που έκανε δύο θητείες ως πρωθυπουργός, ζούσε αρκετά λιτά και είχε τη συνήθεια να ντύνεται με κάπα τσοπάνου. Πέθανε πάμφτωχος το 1872 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.

Το ίδιο φτωχός έφυγε από τη ζωή το 1879, ο εξάκις πρωθυπουργός Επαμεινώντας Δεληγιώργης.

Την επόμενη της κηδείας του η Πολιτεία χορήγησε στην οικογένειά του σύνταξη 500 δραχμών το μήνα, για να μην πεινάσουν τα παιδιά του.

Φτωχότερος από ότι μπήκε στην πολιτική έφυγε και ο επτάκις πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης. 

Είχε αναγκαστεί να πουλήσει σχεδόν ολόκληρη την πατρική του περιουσία, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του έμενε σε νοικιασμένο σπίτι.

Ανάλογη στάση κράτησε και ο Γεώργιος Καφαντάρης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός το 1924. 

Όταν μάλιστα πληροφορήθηκε ότι κάποιος πολιτικός μηχανικός θέλησε να του παραχωρήσει δωρεάν κάποιο σπίτι για να μείνει, καθώς γνώριζε τα οικονομικά και προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, αρνήθηκε κατηγορηματικά, δηλώνοντας «πού ξέρω τι αξιώσεις θα προβάλει και τι θέματα θα έχει να επιλύσει για να προτείνει τέτοιο πράγμα». 

Χρειάστηκε να κάνει συμβολαιογραφικό έγγραφο ο πολιτικός μηχανικός, στο οποίο δήλωνε ρητά ότι δεν θα προβάλει καμία αξίωση, για να γίνει τελικά δεκτή η δωρεά του.

Τέλος, ο Νικόλαος Πλαστήρας έμεινε στην ιστορία ως φτωχός πρωθυπουργός, για τον λιτό τρόπο ζωής του. 

Απαγόρευε στους συγγενείς του να χρησιμοποιούν το όνομά του για δικό τους όφελος έμενε στο νοίκι, ενώ αρνήθηκε να βάλει τηλέφωνο φωνάζοντας «Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πένεται και εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;».

Μάλιστα, είχε επιστρέψει ένα χρυσό στιλό που του είχε στείλει ο εκδότης Δημήτρης Λαμπράκης, ενώ στο σπίτι του κοιμόταν σε στρατιωτικό ράντσο. Όταν πέθανε το 1953, άφησε μόνο 216 δραχμές στην ψυχοκόρη του, δέκα δολάρια και μία προφορική διαθήκη «Ολα για την Ελλάδα». 

__________

Πηγή: εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος»